درباره ما

مرکز درمان و ترک اعتیاد روان هیل

آنچه امروز بعنوان خدمات مختلف مرتبط با اختلالات سوء مصرف مواد در مرکز روان هیل ارائه می‌شود حاصل چندین سال تحقیق، هم اندیشی و بهره جستن از تجربیات صاحب نظران و مدیران اجرائی در سطوح مختلف این حوزه می‌باشد؛ هدف مشترکی که این گروه بزرگ را بهم پیوند می‎‌داد تغییر سبک زندگی در افرادی بود که به نوعی درگیر مسئله مصرف ماده‌ای هستند یا رفتارهای اعتیاد گونه‌ای دارند که به نحوی زندگی آنها را تحت الشعاع قرار داده که نتیجه آن عدم رضایت از زندگی است.

تیم تخصصی که در حال حاضر کنار هم گرد آمده و وظیفه اجرای پروژه خدمات رسانی در حوزه پیشگیری، درمان و کاهش آسیب اعتیاد (به مواد، الکل، سیگار و اعتیادهای رفتاری) را که قطعا حاصل ایده و نوآوری بسیاری از صاحب نظران این حوزه شامل متخصصان فعال در حوزه درمان اعتیاد، پزشکان، روانپزشکان، دکترای تخصصی مطالعات اعتیاد و روانشناسان و مددکاران با رویکردهای مختلف می‌باشند. لازم به توضیح است که در این مرکز ابتدا بر اساس ارزیابی دقیق اولیه‌ای که توسط متخصصین حوزه اعتیاد صورت می‌پذیرد، حوزه‌هایی از مشکلات مراجعه کننده (چه خود فرد مصرف کننده باشد، چه برای کمک به فرد دیگری مراجعه کرده باشد) که نیاز به مداخله دارد مشخص شده و انواع رویکردهای درمانی موجود بخصوص روش‌های نوین با فرد در میان گذاشته شده و بهترین روش مداخله جهت پیشگیری، درمان و کاهش آسیب برگزیده و قدم به قدم توسط تیم درمانی اجرا خواهد شد. در مسیر اجرای تدابیر درمانی و رسیدن به شرایط ایده‌آل برای بیمار تیم تخصصی ما در کنار و همراه بیمار خواهد بود و از خدمات مختلف مورد نیاز بهره‌مند خواهدشد. تغییر سبک زندگی بیماران از مشکل‌ترین مراحل درمانی در اختلالات اعتیادی می‌باشد که مستلزم تداوم و پایداری بیمار در پروسه درمان و بازیابی کارکردهای بیمار است؛ تغییر سبک زندگی مستلزم پذیرش بیمار است یعنی بیمار سبک زندگی همراه با اختلال اغتیادی را سبکی نادرست به شمار آورد تا به دنبال آن تغییر را مطالبه کند اما این مهم بسیار سخت و دشوار است؛ ما با بهره جستن از روش‌های درمانی نوین که تا جای ممکن مبتنی بر درمان‌های داروئی نیست بیماران را وارد درمان‌های گروهی و یا گروه درمانی می‌کنیم.

تداوم مداخلات درمانی منجر به باقی ماندن بیمار در پروسه سلامت خواهد شد. یکی از اشکالات درمان‌های مرسوم تجربه تلخی است که از روند درمان در خاطر بیمار باقی می‌ماند اما مطالعاتی که توسط تیم تحقیقاتی ما در حوزه نوروساینس انجام شده است نشان می‌دهد که می‌توان مدارهای پاداشی را در حین پروسه درمان فعال کرد که البته به قدرت مدار پاداش اعتیاد نیست اما می‌تواند جایگزینی برای آن باشد؛ فعالیت این مدار پاداش سبب شکل‌گیری تجربه خوشایند در فرایند درمان می‌شود این تجربه خوشایند سبب می‌شود که فرد تمایل بیشتری به ادامه درمان که منجر به تغییر سبک زندگیش می‌شود پیدا کند.